هوش مصنوعی:
شاعر از جدایی و دوری از معشوق شکایت می‌کند و بیان می‌کند که این دوری باعث رنج و بیماری او شده است. او آرزو دارد که بتواند معشوق خود را ببوسد، اما این آرزو برآورده نمی‌شود.
رده سنی:
16+
این متن حاوی مفاهیم عاطفی عمیق و رنج‌های عشقی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان و ادبیات کلاسیک فارسی ممکن است برای سنین پایین‌تر چالش‌برانگیز باشد.
رباعی شمارهٔ ۱۲۷
جانان شد و دل به دست هجرانم داد
هجر آمد و تب‌های فراوانم داد
تب این همه تب‌خال پی آنم داد
تا بر لب یار بوسه نتوانم داد
هجر آمد و تب‌های فراوانم داد
تب این همه تب‌خال پی آنم داد
تا بر لب یار بوسه نتوانم داد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۲۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۲۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
