هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از غم و اندوهی که بر زندگی‌اش سایه افکنده است سخن می‌گوید. او بیان می‌کند که در باغچه عمرش، نه سروی مانده، نه سبزه‌ای، نه لاله‌ای و نه گلی. همچنین، در خرمن روزگارش، نه خوشه‌ای، نه دان‌های، نه کاهی و نه گردی باقی نمانده است. این متن احساسات عمیق ناامیدی و پوچی را منتقل می‌کند.
رده سنی:
16+
این متن حاوی مفاهیم عمیق و احساسات پیچیده‌ای مانند ناامیدی و پوچی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، این نوع مضامین ممکن است برای افراد با سنین پایین‌تر سنگین و ناراحت‌کننده باشد.
رباعی شمارهٔ ۱۳۲
در باغچهٔ عمر من غم پرورد
نه سرو نه سبزه ماند، نه لاله، نه ورد
بر خرمن ایام من از غایت درد
نه خوشه نه دانه ماند، نه کاه نه گرد
نه سرو نه سبزه ماند، نه لاله، نه ورد
بر خرمن ایام من از غایت درد
نه خوشه نه دانه ماند، نه کاه نه گرد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۳۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
