هوش مصنوعی:
شاعر در این متن آرزو می‌کند که بخت و اقبال به او روی آورده و با یاری سرنوشت، به وصال معشوق برسد. او از پروانه‌ای سخن می‌گوید که به دنبال نور است و نمی‌خواهد از لطف و مرحمت دیگران بهره‌مند شود.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عاشقانه و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی بیشتری دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم عمیق ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.
رباعی شمارهٔ ۱۳۵
بخت ار به مراد با توام بنشاند
گردون ز توام برات دولت راند
پروانهٔ بخت را به دیوان وصال
مرفق چه دهم تا ز منت نستاند
گردون ز توام برات دولت راند
پروانهٔ بخت را به دیوان وصال
مرفق چه دهم تا ز منت نستاند
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۳۴
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
