۳۴۴ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۹۱

ماند به بهشت آن رخ گندم گونش
عشاق چو آدم است پیرامونش

خاقانی را نرفته بر گندم دست
عمدا ز بهشت می‌کند بیرونش
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۹۰
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۹۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.