هوش مصنوعی:
این متن به توصیف زیبایی و جذابیت یک شخصیت با چهره‌ای گندم‌گون می‌پردازد و آن را به بهشت و عشاق را به آدم تشبیه می‌کند. همچنین اشاره می‌کند که خاقانی به دلیل عدم دسترسی به این زیبایی، از بهشت بیرون رانده شده است.
رده سنی:
16+
این متن حاوی مفاهیم عمیق عرفانی و ادبی است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از تشبیهات و استعارات پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۹۱
ماند به بهشت آن رخ گندم گونش
عشاق چو آدم است پیرامونش
خاقانی را نرفته بر گندم دست
عمدا ز بهشت می‌کند بیرونش
عشاق چو آدم است پیرامونش
خاقانی را نرفته بر گندم دست
عمدا ز بهشت می‌کند بیرونش
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۹۰
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۹۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
