هوش مصنوعی:
شخصیت شعر از غم و اندوه خود می‌گوید، در حالی که شب‌ها از غم میرد و روزها به عشق زنده می‌ماند. او خود را با ویژگی‌هایی مانند اشک‌های فراوان، خنده‌های تلخ و ظاهر زرد و کبود توصیف می‌کند.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عمیق عاطفی و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، توصیف‌های غم‌انگیز و تلخ ممکن است برای سنین پایین‌تر نامناسب باشد.
رباعی شمارهٔ ۲۳۷
خورشیدی و نیلوفر نازنده منم
تن غرقه به اشک در شکرخنده منم
رخ زرد و کبود تن سرافکنده منم
شب مرده ز غم، روز به تو زنده منم
تن غرقه به اشک در شکرخنده منم
رخ زرد و کبود تن سرافکنده منم
شب مرده ز غم، روز به تو زنده منم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۳۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۳۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
