هوش مصنوعی:
شاعر از درد هجران و اشتیاق به وصال معشوق سخن می‌گوید. روزها در انتظار دیدار معشوق سپری می‌شود و شب‌ها نیز آرامش ندارد. تنها زمانی که با معشوق است، قلبش آرام می‌گیرد.
رده سنی:
16+
این متن حاوی مفاهیم عاطفی و احساسی عمیق است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی احساسی دارد. همچنین، زبان شعر کلاسیک ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر چالش‌برانگیز باشد.
رباعی شمارهٔ ۲۴۶
روز از پی هجر تو بفرسود دلم
شب در پی روز وصل نغنود دلم
بس روز که چون روز روان بود دلم
تا با تو شب شبی بیاسود دلم
شب در پی روز وصل نغنود دلم
بس روز که چون روز روان بود دلم
تا با تو شب شبی بیاسود دلم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۴۵
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۴۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
