هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر خود را به سیمرغ تشبیه کرده و بیان می‌کند که مانند سیمرغ از دانه‌های دیگران بی‌نیاز است. همچنین از معشوق خود می‌خواهد که مانند سیمرغ، به دیگران توجهی نکند و تنها به او بنگرد.
رده سنی:
16+
این شعر دارای مفاهیم عرفانی و تشبیهات پیچیده است که درک آن نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد. بنابراین برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است.
رباعی شمارهٔ ۳۳۹
سیمرغ وصالی ای بت عالی رای
دادی لقبم همای گیتی آرای
من فارغم از دانهٔ هرکس چو همای
تو نیز چو سیمرغ به کس رخ منمای
دادی لقبم همای گیتی آرای
من فارغم از دانهٔ هرکس چو همای
تو نیز چو سیمرغ به کس رخ منمای
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۳۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳۴۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
