هوش مصنوعی: شاعر در این متن به بیان توانایی‌ها و ویژگی‌های خود می‌پردازد. او خود را شاعری مستقل و خلاق می‌داند که می‌تواند معانی جدید خلق کند و با سخن خود بر دیگران تأثیر بگذارد. شاعر تأکید می‌کند که حتی اگر حقیقت را باطل یا باطل را حقیقت جلوه دهد، کسی نمی‌تواند او را انکار کند. او همچنین به قدرت کلام خود اشاره می‌کند که حتی می‌تواند دیو و اژدها را تحت تأثیر قرار دهد. در نهایت، شاعر از تنهایی و بی‌گانگی خود در میان مردم سخن می‌گوید و دلیل آن را بی‌جنسی (بی‌تعلقی) خود می‌داند.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند قدرت کلام و تأثیر آن بر دیگران ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

شمارهٔ ۱

شاعران بینوا خوانند شعر با نوا
وز نوای شعرشان افزون نمی‌گردد نوا

طوطی‌اند و گفت نتوانند جز آموخته
عندلیبم من که هر ساعت دگر سازم نوا

اندر آن معنی که گویم بدهم انصاف سخن
پادشاهم بر سخن، ظالم نشاید پادشا

باطلی گر حق کنم عالم مرا گردد مقر
ور حقی باطل کنم منکر نگردد کس مرا

گوهر ار در زیر پای آرم کنم سنگ سیاه
خاک اگر در دست گیرم سازم از وی کیمیا

گر هجا گویم رمد از پیش من دیو سپید
ور غزل خوانم مرا منقاد گردد اژدها

کس مرا نشناسد و بیگانه رویم نزد خلق
زانکه در گیتی ز بی‌جنسی ندارم آشنا
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر بعدی:شمارهٔ ۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.