هوش مصنوعی: این متن شعری است که به قدرت و لطف خداوند اشاره دارد و بیان می‌کند که هر کس از اطاعت خدا سر باز زند، روزگارش به خذلان و نابودی کشیده می‌شود. همچنین، تأثیر لطف و قهر خداوند بر جهان و حوادث آن شرح داده شده است. شاعر از قدرت قلم و تقدیر الهی سخن می‌گوید و آرزو می‌کند که به تشریف خاص خداوندی برسد.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و مذهبی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه بیشتری دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و مفاهیم پیچیده ممکن است برای سنین پایین‌تر قابل فهم نباشد.

قصیدهٔ شمارهٔ ۶۱ - تقاضای تشریف از مخدوم

ای خداوندی که هرکه از طاعتت سربرکشد
روزگارش خط خذلان تا ابد بر سر کشد

گر سموم قعر تو بر موج دریا بگذرد
جاودان از قهر دریا باد خاکستر کشد

ور نسیم لطف تو بر شعلهٔ دوزخ وزد
دلو چرخ از دوزخ آب زمزم و کوثر کشد

رونق عالم تصرفهای کلکت می‌دهد
ورنه تاثیر حوادث خط به عالم درکشد

بر مسیر کلک تو ترتیب عالم واجبست
تا به استحقاقش اندر سلک نفع و ضر کشد

تیر گردون کیست باری در همه روی زمین
کو به دیوان قدر یک حرف بر دفتر کشد

گر ز بهر تیر شه گلبن کند پیکان رواست
بید باری کیست کاندر باغ شه خنجر کشد

صاحبا گر بنده را تشریف خاصت آرزوست
تا بدان دامن ز جیب آسمان برتر کشد

کیست آخر کو نخواهد کز پی تشریف تو
ذیل تاریخ شرف در عرصهٔ محشر کشد

آسمان را گر نوید جامهٔ سگبان دهی
در زمان ذراعهٔ پیروزه از سر برکشد

تا عروس بوستان را دست انصاف بهار
از ره مشاطگی در حیله و زیور کشد

رونق بستان عمرت باد تا این شعر هست
کابر آذاری همی در بوستان لشکر کشد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: قصیده
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:قصیدهٔ شمارهٔ ۶۰ - ایضا در مدح سلطان سنجر
گوهر بعدی:قصیدهٔ شمارهٔ ۶۲ - در مدح جلال‌الوزراء احمدبن مخلص
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.