بنوش لعل مذاب از زمردین اقداح
ببین که جوهر روحست در قدح یا راح

خوشا بروی سمن عارضان سیم اندام
عقیق ناب مروق ز سیمگران اقداح

بریز خون صراحی که در شریعت عشق
شدست خون حریفان سبیل و خمر مباح

بشوی دلق مرقع به آب دیدهٔ جام
که بی قدح نبود در صلاح و تو به صلاح

لب تو باده گساران روح را ساقیست
رخ تو خلوتیان صبوح را مصباح

در تو زمرهٔ ارباب شوق را منزل
غم تو مخزن اسرار عشق را مفتاح

فروغ روی چو ماه تو مشرق الانوار
کمند زلف سیاه تو قابض الارواح

دهد دو دیدهٔ من شرح مجمع البحرین
کند جمال تو تقریر فالق الاصباح

بساز بزم صبوحی کنون که خواجو را
لب تو جام صبوحست و طلعت تو صباح

«خواجوی کرمانی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir