هوش مصنوعی: این متن عرفانی و معنوی، به ستایش قدرت و جمال الهی و عشق به معبود می‌پردازد. در آن از مفاهیمی مانند عشق، عرفان، قدرت الهی، و سیر و سلوک معنوی سخن گفته شده است. شاعر با استفاده از استعاره‌ها و تشبیه‌های زیبا، رابطه‌ی عاشق و معشوق را به تصویر می‌کشد و بر عظمت و کبریایی خداوند تأکید می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای کودکان و نوجوانان کم‌سال دشوار است. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات خاص ادبیات کلاسیک فارسی، فهم آن را برای گروه‌های سنی پایین‌تر چالش‌برانگیز می‌کند.

غزل شمارهٔ ۸۸۱

ای مقیمان درت را عالمی در هر دمی
رهروان راه عشقت هر دمی در عالمی

با کمال قدرتت بر عرصهٔ ملک قدم
هر تف آتش خلیلی هر کف خاک آدمی

طور سینا با تجلی جمالت ذره‌ئی
پور سینا در بیان کبریایت ابکمی

کاف و نون از نسخهٔ دیوان حکمت نکته‌ئی
بحر و کان از موج دریای عطایت شبنمی

از قدم دم چون توانم زد که در راه تو هست
ز اول صبح ازل تا آخر محشر دمی

ای بتیغ ابتلایت هر شکاری شبلئی
وی بمیدان بلایت هر سواری ادهمی

تشنگانرا از تو هر زهری و رای شربتی
خستگانرا از تو هر زخمی بجای مرهمی

رفته هر گامی بعزم طور قربت موسیئی
خورده هر جامی ز دست ساقی شوقت جمی

هر بتی در راهت از روی حقیقت کعبه‌ئی
هر نمی از ناودان چشم خواجو زمزمی
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۸۸۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۸۸۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.