هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به بیان عشق و اشتیاق شدید خود به معشوق می‌پردازد و از دوری و پنهان بودن او رنج می‌برد. او از زیبایی‌های معشوق مانند چهره، موها و لب‌هایش سخن می‌گوید و آرزوی دیدار و نزدیکی به او را دارد. همچنین، شاعر به مخالفت دشمنان با این عشق اشاره می‌کند اما تأکید می‌کند که با وجود همه مخالفت‌ها، همچنان به دنبال معشوق است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه عمیق و احساسات شدید است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا سنگین باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند مخالفت دشمنان و پایداری در عشق نیاز به درک بالاتری از روابط انسانی دارد.

غزل شمارهٔ ۳۳

کی ببینم چهرهٔ زیبای دوست؟
کی ببویم لعل شکرخای دوست؟

کی درآویزم به دام زلف یار؟
کی نهم یک لحظه سر بر پای دوست؟

کی برافشانم به روی دوست جان؟
کی بگیرم زلف مشک‌آسای دوست؟

این چنین پیدا، ز ما پنهان چراست؟
طلعت خوب جهان پیمای دوست

همچو چشم دوست بیمارم، کجاست
شکری زان لعل جان‌افزای دوست؟

در دل تنگم نمی‌گنجد جهان
خود نگنجد دشمن اندر جای دوست

دشمنم گوید که: ترک دوست گیر
من به رغم دشمنان جویای دوست

چون عراقی، واله و شیدا شدی
دشمن ار دیدی رخ زیبای دوست
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۳۲
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۳۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.