هوش مصنوعی:
این شعر از عشق و شوریدگی سخن میگوید که در نهاد شاعر ریشه دوانده و زندگی او را دگرگون کرده است. عشق باعث ایجاد فتنه و شور در وجود او شده، نام و آبرویش را بر باد داده و او را دیوانه و رسوا کرده است. شاعر خود را مانند عراقی، در راه عشق ناپخته و سودازده میبیند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از اصطلاحات ادبی و عرفانی مانند 'سودازدگی' و 'رسوایی' ممکن است برای مخاطبان جوانتر قابل درک نباشد. همچنین، این شعر حالات روحی پیچیده و پرشوری را توصیف میکند که بیشتر مناسب سنین نوجوانی به بعد است.
غزل شمارهٔ ۴۷
عشق شوقی در نهاد ما نهاد
جان ما را در کف غوغا نهاد
فتنهای انگیخت، شوری درفکند
در سرا و شهر ما چون پا نهاد
جای خالی یافت از غوغا و شور
شور و غوغا کرد و رخت آنجا نهاد
نام و ننگ ما همه بر باد داد
نام ما دیوانه و رسوا نهاد
چون عراقی را، درین ره، خام یافت
جان ما بر آتش سودا نهاد
جان ما را در کف غوغا نهاد
فتنهای انگیخت، شوری درفکند
در سرا و شهر ما چون پا نهاد
جای خالی یافت از غوغا و شور
شور و غوغا کرد و رخت آنجا نهاد
نام و ننگ ما همه بر باد داد
نام ما دیوانه و رسوا نهاد
چون عراقی را، درین ره، خام یافت
جان ما بر آتش سودا نهاد
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۴۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۴۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.