هوش مصنوعی: شاعر در این متن از رسیدن به مقامات معنوی بالا و همسویی با مسیحا سخن می‌گوید، اما از ادعای اتحاد با خداوند پرهیز می‌کند و تأکید می‌کند که هیچ‌کس همتای خداوند نیست. او همچنین هشدار می‌دهد که مانند حلاج سخنان عرفانی را فاش نکند تا به سرنوشت او دچار نشود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و آشنایی با مبانی عرفان و ادبیات کلاسیک نیاز دارد. همچنین، اشاره به شخصیت‌های تاریخی مانند حلاج و مفاهیم پیچیده‌ای مانند اتحاد عرفانی، برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است نامفهوم یا گمراه‌کننده باشد.

غزل شمارهٔ ۲۶۹

فمالی لم اطا سبع الطباقی
و لم اصعد علی اعلی المراقی

چرا خربندهٔ دجال باشم؟
چو کردم با مسیحا هم وثاقی

علی اعلی المعارج و المعالی
مطاء المجد اوحی کالتراق

به از هشتم بهشت آید مرا جای
ورای این رواق هفت طاقی

و انی لم اصرح باتحاد
ولکن ان فنیت اکون باق

مگو: من او و او من، نیک می‌دان
که او را خود نباشد جفت و طاقی

و کیف تبین فی ثیار بحر
قطیرات جرین من السواق

مکن فاش این سخن‌ها همچو حلاج
بیاویزندت از دار، ای عراقی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۶۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۷۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.