هوش مصنوعی:
این شعر بیانگر عشق و وابستگی عمیق به معشوق است که در آن شاعر از بی‌پناهی و نیاز خود به بخشش معشوق سخن می‌گوید. او تنها راه نجات را در بندگی و عشق به معشوق می‌داند و از رنج شبانه‌اش با اشک‌های بی‌پایان می‌گوید.
رده سنی:
15+
محتوا شامل مفاهیم عرفانی و عاشقانه‌ای است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق تر این شعر نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد.
رباعی شمارهٔ ۷۱
مازار کسی، کز تو گزیرش نبود
جز بندگی تو در ضمیرش نبود
بخشای بر آن کسی، که هر شب تا روز
جز آب دو دیده دستگیرش نبود
جز بندگی تو در ضمیرش نبود
بخشای بر آن کسی، که هر شب تا روز
جز آب دو دیده دستگیرش نبود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۷۰
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۷۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
