هوش مصنوعی: این متن بیانگر درد فراق و اندوه ناشی از دوری معشوق است. شاعر توصیف می‌کند که حتی در لحظه وصال نیز آرامش وجود ندارد، زیرا اندیشه هجران همیشه حاضر است. همچنین، به داستان یعقوب و زلیخا اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که عشوه‌گری‌های زلیخا نمی‌تواند حسرت یعقوب را فراموش کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه عمیق و اشاره به داستان‌های پیچیده عرفانی و ادبی است که درک آن‌ها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند حسرت و فراق نیاز به درک عاطفی بالاتری دارند.

غزل شمارهٔ ۱۲

روز وصلم به تن آرام نباشد جان را
که دمادم کند اندیشه شب هجران را

آه اگر عشوه گری‌های زلیخا سازد
غافل از حسرت یعقوب مه کنعان را
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.