هوش مصنوعی: این متن شعری است که از عشق نافرجام و بی‌وفایی سخن می‌گوید. شاعر بیان می‌کند که معشوق او نه‌تنها دل‌های هشیاران را می‌رباید، بلکه با بی‌وفایی خود وفاداری عاشق را بی‌ثمر می‌سازد. همچنین، اشاره می‌کند که قهر و لطف معشوق مانند سموم و باران بر زندگی دوست و دشمن اثر می‌گذارد و در پایان، عاشق خود را همچون یوسفِ بی‌قیمت می‌داند که تنها خریدار واقعی او، معشوق است.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و مفاهیم انتزاعی مانند بی‌وفایی و وفاداری برای مخاطبان کم‌سن‌وسال ممکن است نامفهوم باشد.

غزل شمارهٔ ۶۹

به یک نظاره چون داخل شدی در بزم میخواران
گرفتی جان ز مستان و ربودی دل ز هشیاران

چه حاصل از وفاداری من کان بی‌وفا دارد
وفا با بی‌وفایان، بی‌وفائی با وفاداران

تویی کافشاند و ریزد به کشت دوست و دشمن
سموم قهر تو اخگر سحاب لطف تو باران

به جان و دل تو را هر سو خریداری بود چون من
به سیم و زر اگر بوده است یوسف را خریداران
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۶۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.