هوش مصنوعی:
این متن شعری در مدح و ستایش محمد کاظم است که به زیبایی‌های ظاهری و اخلاقی او می‌پردازد. شاعر از قدوم او به جهان، روشنایی‌ای که به گیتی بخشیده، و تأثیر مثبتش بر یاران سخن می‌گوید. همچنین به زیبایی رخ و سیرت او اشاره کرده و آرزوی جاودانگی برایش می‌کند.
رده سنی:
12+
این متن دارای مفاهیم ادبی و عرفانی است که ممکن است برای کودکان کم‌سال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژگان و تشبیهات پیچیده‌تر، مناسب مخاطبان نوجوان و بزرگسال است.
شمارهٔ ۸
شکرلله که جهان را ز قدوم
زیب نو داد محمد کاظم
روشن از مقدم خود گیتی را
ساخت چون زاد محمد کاظم
از رخ خود همهٔ یاران را
کرد دلشاد محمد کاظم
طعن‌ها از قد چون سرو روان
زد به شمشاد محمد کاظم
خلق و خویش همه چون آمد خوب
بد مبیناد محمد کاظم
هاتف از شوق چو در باغ جهان
گان بنهاد محمد کاظم
بهر تاریخ رقم زد: به جهان
جاودان باد محمد کاظم
زیب نو داد محمد کاظم
روشن از مقدم خود گیتی را
ساخت چون زاد محمد کاظم
از رخ خود همهٔ یاران را
کرد دلشاد محمد کاظم
طعن‌ها از قد چون سرو روان
زد به شمشاد محمد کاظم
خلق و خویش همه چون آمد خوب
بد مبیناد محمد کاظم
هاتف از شوق چو در باغ جهان
گان بنهاد محمد کاظم
بهر تاریخ رقم زد: به جهان
جاودان باد محمد کاظم
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۷
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
