هوش مصنوعی: این متن شعری است که در سوگ فردی بلندمرتبه و محترم سروده شده است. شاعر از دست دادن این شخصیت را به عنوان زیانی بزرگ برای جامعه و خانواده‌اش توصیف می‌کند و او را با عناصر طبیعی و بهشتی مانند سرو، شمع، و حوری مقایسه می‌نماید. در پایان، تاریخ وفات او را به صورت نمادین ثبت می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عرفانی و سوگوارانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده یا سنگین باشد. درک کامل آن نیاز به آشنایی با ادبیات و اصطلاحات شعری دارد.

شمارهٔ ۳۵

صدهزار افسوس از فخر زمان زینت که بود
زیور این بوستان و زینت این گلستان

صد هزاران حیف از آن سرو سهی قامت که بود
قامتش سرو سهی بالای بستان جهان

دری برج خدارت در درج احتجاب
شد دریغا در زمین پنهان ز جور آسمان

شمع خلوتخانهٔ آل پیمبر کز رخش
داشت نور آن خاندان و روشنی آن دودمان

الغرض چون آن بهشتی پیکر حوری سرشت
شد ازین غمخانه سوی قصر حورالعین روان

خامهٔ هاتف پی تاریخ فوت او نوشت
آه زینت رفت از دنیا به گلزار جنان
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.