هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از خداوند می‌خواهد که با وجود گناهان و نافرمانی‌هایش، او را از لطف و مرحمت خود محروم نکند. او به غنای ذات الهی و نیازمندی خود اعتراف کرده و از خدا می‌خواهد که او را به غیر خود وابسته نسازد.
رده سنی: 12+ مفاهیم مطرح شده در این متن مانند گناه، توبه، و وابستگی به خداوند، نیازمند درک نسبی از مسائل معنوی و اخلاقی است که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد قابل درک می‌باشد.

رباعی شمارهٔ ۱۰

یا رب مکن از لطف پریشان ما را
هر چند که هست جرم و عصیان ما را

ذات تو غنی بوده و ما محتاجیم
محتاج به غیر خود مگردان ما را
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.