هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از ماهی بزرگی سخن می‌گوید که مانند درخت سرو بلند است و خود را در آیینه می‌آراید. شاعر به ماهی دستارچه‌ای پیشکش می‌کند و ماهی در پاسخ می‌گوید که آیا شاعر به دنبال وصال است و این خیالی بیهوده است.
رده سنی: 15+ این متن دارای مفاهیم عرفانی و تمثیلی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از زبان و استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه ادبی دارد.

رباعی شمارهٔ ۴

ماهی که قدش به سرو می‌ماند راست
آیینه به دست و روی خود می‌آراست

دستارچه‌ای پیشکشش کردم گفت
وصلم طلبی؟ زهی خیالی که تراست!
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.