هوش مصنوعی: شاعر در حالی که با غم و اندوه عمیقی همراه است، راه می‌رود و از عشق و شوق به معشوق، گناهانش مانند گل‌هایی از دامنش می‌ریزد. این متن احساساتی از درد، عشق و پشیمانی را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاطفی عمیق و مفاهیم عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به گناه و دوزخ ممکن است نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای تفسیر داشته باشد.

رباعی شمارهٔ ۴۵

می رفتم و خون دل به راهم می ریخت
دوزخ دوزخ شرر ز آهم می ریخت

می‌آمدم از شوق تو بر گلشن کون
دامن دامن گل از گناهم می ریخت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۴۴
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.