هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از عشق و مستی روحانی سخن می‌گوید، که در آن عقل در برابر جذبه‌های معشوق دیوانه می‌شود. او از تأثیر عمیق معشوق بر خود می‌گوید که مانند آتش و شمع، وجودش را روشن کرده است.
رده سنی:
16+
محتوا دارای مضامین عرفانی و شاعرانه است که ممکن است برای درک کامل، نیاز به بلوغ فکری و شناخت ادبیات کلاسیک داشته باشد.
رباعی شمارهٔ ۱۱۹
زان می خوردم که روح پیمانهٔ اوست
زان مست شدم که عقل دیوانهٔ اوست
دودی به من آمد آتشی با من زد
زان شمع که آفتاب پروانهٔ اوست
زان مست شدم که عقل دیوانهٔ اوست
دودی به من آمد آتشی با من زد
زان شمع که آفتاب پروانهٔ اوست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۱۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
