۳۵۳ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۱۹

زان میخوردم که روح پیمانهٔ اوست
زان مست شدم که عقل دیوانهٔ اوست

دودی به من آمد آتشی با من زد
زان شمع که آفتاب پروانهٔ اوست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۱۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.