هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از دوری جستن از مردم زمانه و اعتماد به خداوند سخن می‌گوید. او معتقد است که از همراهی با اهل زمانه باید شرم داشت و به جای اتکا به دیگران، باید امید را به خداوند بست.
رده سنی:
15+
محتوا شامل مفاهیم اخلاقی و عرفانی است که درک آن برای کودکان دشوار بوده و بیشتر مناسب افرادی است که توانایی تحلیل پیام‌های عمیق تر را دارند.
رباعی شمارهٔ ۱۶۱
از اهل زمانه عار میباید داشت
وز صحبتشان کنار میباید داشت
از پیش کسی کار کسی نگشاید
امید به کردگار میباید داشت
وز صحبتشان کنار میباید داشت
از پیش کسی کار کسی نگشاید
امید به کردگار میباید داشت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۶۰
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۶۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
