هوش مصنوعی: این متن عاشقانه و عرفانی، زیبایی معشوق را با عناصری مانند زلف عنبربو و ابروی محراب‌نشین توصیف می‌کند و با اشاره به کعبه و دل کافر و مسلمان، عشق زمینی را به عشق الهی پیوند می‌زند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و ادبی پیچیده است که درک آن به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های عمیق مانند کعبه و دل کافر و مسلمان، برای نوجوانان کم‌سن‌تر ممکن است نامفهوم باشد.

رباعی شمارهٔ ۱۷۷

زنار پرست زلف عنبر بویت
محراب نشین گوشهٔ ابرویت

یا رب تو چه کعبه‌ای که باشد شب و روز
روی دل کافر و مسلمان سویت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۷۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.