هوش مصنوعی: در این متن، شاعر بیان می‌کند که همه چیز در مقابل زیبایی و جمال معشوق ناچیز است. او ابتدا همه چیز را می‌دید، اما با تیزبینی بیشتر دریافت که تنها معشوق حقیقی است و بقیه هیچ‌اند.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم عرفانی و شاعرانه است که درک آن به بلوغ فکری و شناختی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای گروه‌های سنی پایین‌تر نامفهوم باشد.

رباعی شمارهٔ ۱۸۱

ای با رخت انوار مه و خور همه هیچ
با لعل تو سلسبیل و کوثر همه هیچ

بودم همه بین، چو تیزبین شد چشمم
دیدم که همه تویی و دیگر همه هیچ
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۸۰
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۸۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.