هوش مصنوعی:
شاعر بیان می‌کند که اگر پای معشوق درد کند، آن درد متعلق به اوست و برای شفاعت او به پای معشوق افتاده است. او آرزو می‌کند که معشوق هرگز دردی نداشته باشد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و زبان شعر کلاسیک نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
رباعی شمارهٔ ۱۸۵
گر درد کند پای تو ای حور نژاد
از درد بدان که هرگزت درد مباد
آن دردمنست بر منش رحم آید
از بهر شفاعتم به پای تو فتاد
از درد بدان که هرگزت درد مباد
آن دردمنست بر منش رحم آید
از بهر شفاعتم به پای تو فتاد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۸۴
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۸۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
