هوش مصنوعی:
شخصی از روی نیاز به سنبل (نماد زیبایی و عشق) متوسل می‌شود و از او می‌خواهد که به او کمک کند. سنبل به او می‌گوید که به جای نگرانی درباره عمر طولانی، از لحظات لذت ببرد و از عشق و زیبایی لذت ببرد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عاشقانه است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. این مفاهیم بیشتر مناسب نوجوانان و بزرگسالان است که توانایی درک و تحلیل چنین موضوعاتی را دارند.
رباعی شمارهٔ ۲۲
در سنبلش آویختم از روی نیاز
گفتم من سودازده را کار بساز
گفتا که لبم بگیر و زلفم بگذار
در عیش خوش‌آویز نه در عمر دراز
گفتم من سودازده را کار بساز
گفتا که لبم بگیر و زلفم بگذار
در عیش خوش‌آویز نه در عمر دراز
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
