هوش مصنوعی:
شاعر در این بیتها از غم و اندوه خود میگوید که در بستر غم شب را به سر برده و تمام غمهای جهان را فراموش کرده است. دوستانش درد او را شنیدند، اما تنها یاری که تأثیری بر او گذاشت، کسی بود که واقعاً به حرفهایش گوش داد.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاطفی عمیق و غمانگیز است که درک آن به بلوغ فکری و تجربهی عاطفی نسبتاً بالایی نیاز دارد. همچنین، اشعار کلاسیک فارسی معمولاً برای نوجوانان و بزرگسالان قابلدرکتر هستند.
رباعی شمارهٔ ۲۷۷
زان ناله که در بستر غم دوشم بود
غمهای جهان جمله فراموشم بود
یاران همه درد من شنیدند ولی
یاری که درو کرد اثر گوشم بود
غمهای جهان جمله فراموشم بود
یاران همه درد من شنیدند ولی
یاری که درو کرد اثر گوشم بود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۷۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۷۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.