۲۹۶ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۲۹۲

گفتی که شب آیم ارچه بیگاه شود
شاید که زبان خلق کوتاه شود

بر خفته کجا نهان توانی کردن
کز بوی خوش تو مرده آگاه شود
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۹۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۹۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.