هوش مصنوعی: شاعر در این متن بیان می‌کند که همواره از خالق جسم و جان سپاسگزار است و هدف اصلی را همین می‌داند. او اشاره می‌کند که جسم لطیف (احتمالاً اشاره به روح یا جان) را در خلوتگاه ناز (بهشت یا جایگاه آرامش) از هر گونه بیماری و آسیب در امان می‌بیند.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عرفانی و معنوی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات ادبی و فلسفی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

رباعی شمارهٔ ۳۷۹

پیوسته مرا ز خالق جسم و عرض
حقا که همین بود و همینست غرض

کان جسم لطیف را به خلوتگه ناز
فارغ بینم همیشه ز آسیب مرض
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۷۸
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳۸۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.