هوش مصنوعی:
شاعر در این شعر بیان می‌کند که از فضل و عدل الهی هراسی ندارد و خود را مشتی خاک می‌داند که از مشتی خاک (خدا) نمی‌ترسد. او بارها از صانع پاک طلب می‌کند و خود را ناچیز می‌شمارد.
رده سنی:
15+
مفاهیم عرفانی و فلسفی موجود در شعر ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات خاص و عمیق نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
رباعی شمارهٔ ۳۸۸
گر فضل کنی ندارم از عالم باک
ور عدل کنی شوم به یک باره هلاک
روزی صدبار گویم ای صانع پاک
مشتی خاکم چه آید از مشتی خاک
ور عدل کنی شوم به یک باره هلاک
روزی صدبار گویم ای صانع پاک
مشتی خاکم چه آید از مشتی خاک
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۳۸۷
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۳۸۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
