هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از گل لاله به عنوان نماد عشق و اشک عاشقان یاد می‌کند و آن را به چهرهٔ معشوق تشبیه می‌کند. این تصاویر زیبا و عاشقانه، حالات درونی شاعر را منعکس می‌کنند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. درک این شعر نیاز به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات غنی فارسی دارد.

رباعی شمارهٔ ۴۰۱

می‌رست زدشت خاوران لالهٔ آل
چون دانهٔ اشک عاشقان در مه و سال

بنمود چو روی دوست از پرده جمال
چون صورت حال من شدش صورت حال
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۴۰۰
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۰۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.