هوش مصنوعی: شاعر از درد و رنج ناشی از دوری و هجران می‌نالد و اشک‌هایش مانند سیلابی است که گذر از آن ممکن نیست. او خود را محروم از دیدار معشوق می‌داند و هر لحظه جانش از فراق به لب می‌رسد.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاطفی عمیق و غم‌انگیز است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از اصطلاحات ادبی و سبک کلاسیک ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار باشد.

رباعی شمارهٔ ۴۵۷

زان دم که قرین محنت وافغانم
هر لحظه ز هجران به لب آید جانم

محروم ز خاک آستانت زانم
کز سیل سرشک خود گذر نتوانم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۴۵۶
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۵۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.