هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از خداوند میخواهد که یا فرد مورد نظر را از خواب غفلت بیدار کند و او را از زیباییهای وجودش آگاه سازد، یا اینکه کاملاً بیخبر بماند تا از درد آگاهی رنج نبرد. این بیتها بیانگر دغدغههای عرفانی و اخلاقی هستند.
رده سنی:
15+
مفاهیم عرفانی و فلسفی موجود در این متن ممکن است برای مخاطبان کمسنوسال قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیقتر این شعر نیاز به آشنایی با ادبیات کهن فارسی دارد.
رباعی شمارهٔ ۵۳۴
یا رب تو زخواب ناز بیدارش کن
وز مستی حسن خویش هشیارش کن
یا بیخبرش کن که نداند خود را
یا آنکه زحال خود خبردارش کن
وز مستی حسن خویش هشیارش کن
یا بیخبرش کن که نداند خود را
یا آنکه زحال خود خبردارش کن
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۵۳۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۵۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.