هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به شمع (معشوق) خطاب می‌کند و از عشق و اشتیاق خود به او می‌گوید. او از ستم‌دیده بودن خود سخن می‌گوید و بیان می‌کند که دلش پر از عکس معشوق شده است، اما با این حال از نگاه معشوق محروم است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی ممکن است نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی داشته باشد.

رباعی شمارهٔ ۵۹۰

ای شمع دلم قامت سنجیدهٔ تو
وصل تو حیوت این ستمدیدهٔ تو

چون آینه پر شد دلم از عکس رخت
سویت نگرم ولیک از دیدهٔ تو
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۵۸۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۵۹۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.