هوش مصنوعی: شاعر از اندیشه‌های بی‌پایان و آزاردهنده درباره جهان و زندگی شکایت می‌کند و اشاره می‌کند که تنها چیزی که از انسان باقی می‌ماند بدن فانی اوست. او توصیه می‌کند که به جای اندیشیدن زیاد به مسائل بی‌فایده، مانند زباله‌دان عمل نکنیم و از تفکرات بیهوده دوری کنیم.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم فلسفی و اخلاقی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این مفاهیم ارتباط برقرار کنند و آن‌ها را تحلیل نمایند.

رباعی شمارهٔ ۶۱۶

تا کی زجهان پر گزند اندیشه
تا چند زجان مستمند اندیشه

آن کز تو توان ستد همین کالبدست
یک مزبله گو مباش چند اندیشه
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۶۱۵
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۶۱۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.