هوش مصنوعی: شاعر از دل خود می‌پرسد که تا کی در مستی نادانی و غرور باقی خواهد ماند و تا کی به دنبال هوای نفس و غفلت خواهد رفت. او تأکید می‌کند که اگر در دریای غفلت و آز غرق نیستی، پس چرا همچنان به هواپرستی ادامه می‌دهی.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربهٔ زندگی دارد. همچنین، انتقادهای مطرح‌شده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل‌درک نباشد.

رباعی شمارهٔ ۶۷۰

ای دل زشراب جهل مستی تا کی
وی نیست شونده لاف هستی تا کی

گر غرقهٔ بحر غفلت و آز نه‌ای
تردامنی و هواپرستی تا کی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۶۶۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۶۷۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.