هوش مصنوعی: شاعر از ریختن اشک‌هایش (یاقوت) از چشم‌ها و ریشه‌ دواندن غم در پای معشوق می‌گوید. او بیان می‌کند که از همه به سوی معشوق گریخته اما سودی ندیده و اکنون از خود معشوق به سوی خودش پناه می‌برد.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عاشقانه عمیق و استفاده از استعاره‌های پیچیده است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، احساسات شدید و ناامیدی بیان‌شده در شعر برای سنین پایین‌تر مناسب نیست.

رباعی شمارهٔ ۶۹۵

یاقوت ز دیده ریختم تا چه کنی
در پای غم تو بیختم تا چه کنی

از هر که به تو گریختم سود نکرد
از تو به تو در گریختم تا چه کنی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۶۹۴
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۶۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.