هوش مصنوعی:
شاعر از درد و رنجی که در دل دارد و از بدبیاری‌های زندگی خود می‌نالد و احساس ناتوانی در برابر تقدیر خود را بیان می‌کند.
رده سنی:
16+
متن حاوی مضامین عمیق عاطفی و فلسفی مانند درد، تقدیر و ناامیدی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک یا مناسب نباشد.
دوبیتی شمارهٔ ۱۲۹
همه عالم پر از کرد چه سازم
چو مو دلها پر از درد چه سازم
بکشتم سنبلی دامان الوند
همو از طالعم زرد چه سازم
چو مو دلها پر از درد چه سازم
بکشتم سنبلی دامان الوند
همو از طالعم زرد چه سازم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: دوبیتی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:دوبیتی شمارهٔ ۱۲۸
گوهر بعدی:دوبیتی شمارهٔ ۱۳۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
