سوره فتح دعای نصر دعای توسل

خلاصه و رده بندی سنی

هوش مصنوعی: این شعر حافظ بیانگر درد و رنج عاشقانه و عشق نافرجام است. شاعر از بی‌توجهی معشوق و دوری از او شکایت می‌کند و از غم و اندوهی که بر دلش سنگینی می‌کند، سخن می‌گوید. او از معشوق می‌خواهد که به او توجه کند و از عذاب دوری اش رهایی یابد. همچنین، شاعر از گذر زمان و از دست رفتن جوانی اظهار تأسف می‌کند.

رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و عرفانی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند درد عشق و گذر زمان ممکن است برای سنین پایین‌تر قابل درک نباشد.

ای شاهد قدسی که کشد بند نقابت
وی مرغ بهشتی که دهد دانه و آبت

خوابم بشد از دیده در این فکر جگرسوز
کاغوش که شد منزل آسایش و خوابت

درویش نمی‌پرسی و ترسم که نباشد
اندیشه ی آمرزش و پروای ثوابت

راه دل عشاق زد آن چشم خماری
پیداست از این شیوه که مست است شرابت

تیری که زدی بر دلم از غمزه خطا رفت
تا باز چه اندیشه کند رای صوابت

هر ناله و فریاد که کردم نشنیدی
پیداست نگارا که بلند است جنابت

دور است سر آب از این بادیه هشدار
تا غول بیابان نفریبد به سرآبت

تا در ره پیری به چه آیین روی ای دل
باری به غلط صرف شد ایام شبابت

ای قصر دل افروز که منزلگه انسی
یا رب مکناد آفت ایام خرابت

حافظ نه غلامیست که از خواجه گریزد
صلحی کن و بازآ که خرابم ز عتابت

«حافظ»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir