هوش مصنوعی:
شاعر از دل ناراضی خود شکایت می‌کند که نه تنها به آرزوهایش پاسخ نمی‌دهد، بلکه دائماً او را آزار می‌دهد. این دل مانند پرندگان وحشی است که بدون چیدن دانه، او را به دام می‌اندازد.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عاطفی و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. این متن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است که می‌توانند احساسات و تجربیات مشابه را درک کنند.
دوبیتی شمارهٔ ۱۴۴
وای ازین دل که نی هرگز به کامم
وای ازین دل که آزارد مدامم
وای ازین دل که چون مرغان وحشی
نچیده دانه اندازد به دامم
وای ازین دل که آزارد مدامم
وای ازین دل که چون مرغان وحشی
نچیده دانه اندازد به دامم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: دوبیتی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:دوبیتی شمارهٔ ۱۴۳
گوهر بعدی:دوبیتی شمارهٔ ۱۴۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
