هوش مصنوعی: شاعر از پشیمانی خود سخن می‌گوید و به کاروانی اشاره می‌کند که باعث توقف او شده است. او متذکر می‌شود که دنیای قدیم برای هیچ‌کس باقی نمانده و انسان‌ها بار بیهوده‌ای را حمل می‌کنند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عمیق فلسفی و عاطفی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، موضوعات پشیمانی و بیهودگی ممکن است برای سنین پایین سنگین باشد.

دوبیتی شمارهٔ ۱۸۴

پشیمانم پشیمانم پشیمان
کاروانی بوینم تا بشیمان

کهن دنیا به هیچ کسی نمانده
به هرزه کوله باری میکشیمان
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: دوبیتی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:دوبیتی شمارهٔ ۱۸۳
گوهر بعدی:دوبیتی شمارهٔ ۱۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.