هوش مصنوعی: شاعر از غم و درد بی‌پایان دلش می‌گوید و از خدا می‌خواهد که درد هجران را بداند. او سپس صیاد (معشوق) را تحسین می‌کند و از او می‌خواهد که مرغ دلش را بکشد، چرا که این کار را ثواب می‌داند.
رده سنی: 16+ متن حاوی مضامین عاشقانه‌ی عمیق و درد هجران است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک یا مناسب نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌هایی مانند 'کشتن مرغ دل' نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک صحیح مفهوم دارد.

دوبیتی شمارهٔ ۲۲۰

غم و درد دل مو بی حسابه
خدا دونه دل از هجرت کبابه

بنازم دست و بازوی ته صیاد
بکش مرغ دلم بالله ثوابه
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: دوبیتی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:دوبیتی شمارهٔ ۲۱۹
گوهر بعدی:دوبیتی شمارهٔ ۲۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.