هوش مصنوعی:
این متن به ناپایداری و گذرایی زندگی اشاره دارد و از جهان به عنوان میزبان و انسان‌ها به عنوان مهمان‌هایی یاد می‌کند که روزی می‌روند. همچنین، به مرگ و فناپذیری انسان‌ها اشاره می‌کند و این که گور، آخرین خانه‌ی هر فرد است.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی موجود در متن ممکن است برای کودکان و نوجوانان زیر 15 سال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مرگ و ناپایداری زندگی ممکن است برای برخی از سنین پایین تر سنگین باشد.
دوبیتی شمارهٔ ۳۰۸
جهان خوان و خلایق میهمان بی
گل امروز مو فردا خزان بی
سیه چالی که نامش را نهند گور
به ما واجن که اینت خانمان بی
گل امروز مو فردا خزان بی
سیه چالی که نامش را نهند گور
به ما واجن که اینت خانمان بی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: دوبیتی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:دوبیتی شمارهٔ ۳۰۷
گوهر بعدی:دوبیتی شمارهٔ ۳۰۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
