هوش مصنوعی: شاعر از بی‌عدالتی و ستم فلک شکایت دارد و آرزو می‌کند که اگر بخشش و مهربانی در جهان وجود داشت، آسمان پر از ستاره‌های درخشان می‌شد. این متن بیانگر نارضایتی از وضعیت موجود و آرزوی تغییر است.
رده سنی: 15+ محتوا شامل مفاهیم انتزاعی و ادبی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، موضوعاتی مانند بی‌عدالتی و ناامیدی نیاز به سطحی از بلوغ فکری برای درک عمیق‌تر دارد.

دوبیتی شمارهٔ ۳۱۱

ز بیداد فلک یارون امان بی
امان جستن روز آخرزمان بی

اگر پاره کرم یخه بجا بو
که وامو آسمان پرسرگران بی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: دوبیتی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:دوبیتی شمارهٔ ۳۱۰
گوهر بعدی:دوبیتی شمارهٔ ۳۱۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.