هوش مصنوعی:
شاعر از بیقراری و بی‌اختیاری خود در برابر عشق سخن می‌گوید و خود را مانند گلی می‌داند که باد بهاری آن را پرورده و به کوه و دشت و صحرا می‌کشاند.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و استعاری است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.
دوبیتی شمارهٔ ۳۲۸
به مو واجی چرا ته بیقراری
چو گل پروردهٔ باد بهاری
چرا گردی به کوه و دشت و صحرا
به جان او ندارم اختیاری
چو گل پروردهٔ باد بهاری
چرا گردی به کوه و دشت و صحرا
به جان او ندارم اختیاری
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: دوبیتی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:دوبیتی شمارهٔ ۳۲۷
گوهر بعدی:دوبیتی شمارهٔ ۳۲۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
