هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه با استفاده از استعاره‌های زیبا مانند آهو، تیر و مژگان، به توصیف زیبایی معشوق و تأثیر نگاه او بر عاشق می‌پردازد. شاعر از عشق، رشک و تأثیرات احساسی آن سخن می‌گوید و با بیانی شیوا، حالات درونی خود را بیان می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عاشقانه و استعاره‌های پیچیده است که درک آن‌ها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند رشک و احساسات عمیق عاشقانه برای سنین بالاتر مناسب‌تر هستند.

غزل شمارهٔ ۷۲

آهوی چشم بتان چشم تو را نخجیر است
چشم صید افکن تو آهوی آهو گیر است

کرده تیر نگهت را سبک آهنگ به جان
صف مژگان درازت که پر آن تیر است

رتبهٔ عشق رقیب از نگهش یافته‌ای
که ز نظارهٔ او رنگ تو بی‌تغییر است

تا خطت یافته تحریر رخ ساده رخان
پیش رخسار تو خطیست که بی‌تحریر است

کرده صد کار فزون در دل تو نالهٔ من
چه کند آن چه نکرد است همین تاثیر است

در مهمات اسیران که به جان در گروند
آن چه تقصیر مرا نیست تو را تقصیر است

محتشم کرد سراغ دل ازان سلسله مو
گفت دیوانگی کرده و در زنجیر است
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۷۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.