به هجر یار که از غیر آن ندارم حظ
چنان که ز وصل آن چنان ندارم حظ

به غیر حیرت عشقت چه باعث است ای گل
که چشم دارم و از گلستان ندارم حظ

ز بس که خورده‌ام از قاصدان فریب اکنون
به هیچ مژده من بدگمان ندارم حظ

نوید عمر ابد هم به گوش ناخوش نیست
که بی تو بس که به جانم ز جان ندارم حظ

به مزدی سفرم کاش خانمان سکون
که از وطن من بی‌خانمان ندارم حظ

زهم ببر ز من ای همزبان که من بی او
زبان ندارم و از هم زبان ندارم حظ

ره جهان دگر محتشم کنون سر کن
که بهر عمر چنین زین جهان ندارم حظ

«محتشم کاشانی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir