هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها به مقایسه‌ای میان خود و زاهد می‌پردازد. زاهد به دنبال ثواب و پاداش اخروی است، در حالی که شاعر به امید بخشش و لطف بی‌کران خداوند است. او اشاره می‌کند که با دست خالی به پیشگاه خدا می‌رود، اما امیدوار است که خداوند با بخشش خود، طبع کریمش را نشان دهد.
رده سنی:
15+
مفاهیم عرفانی و مقایسه‌های عمیق در این شعر ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، درک ظرافت‌های زبانی و معنایی شعر نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد که معمولاً از نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد.
رباعی شمارهٔ ۶۴
دارد ز خدا خواهش جنات نعیم
زاهد به ثواب و من به امید عظیم
من دست تهی میروم او تحفه به دست
تا زین دو کدام خوش کند طبع کریم
زاهد به ثواب و من به امید عظیم
من دست تهی میروم او تحفه به دست
تا زین دو کدام خوش کند طبع کریم
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۶۳
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۶۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
